Polimerizacija je kemijska reakcija u kojoj se velik broj monomera povezuje kovalentnim vezama u polimere. Dugački lanac nastao spajanjem monomera naziva se polimer. Prirodni primjer su proteini: oni su polimeri s više od 100 aminokiselina u svom sastavu, gdje svaka aminokiselina predstavlja jedan monomer, a kada se spoje nastaje polimer odnosno protein. Također primjer prirodnih polimera su škrob i celuloza

Primjer polimerizacije, svaki monomer stirena svoju duplu vezu troši na stvaranje veze s drugim stirenom, tvoreći tako polistiren
Usporedba molekulske težine prema konverzijskom između stupnjevite i žive lančane polimerizacije

Reakcija se može provesti u masi, otopini, emulziji, suspenziji, plinskoj fazi, a prema reakcijskom mehanizmu i kinetici može biti stupnjevita i lančana.[1]

Lančana polimerizacija se dijeli na:

U kemijskim spojevima polimerizacija nastaje preko više različitih vrsta mehanizama koji variraju u svojoj složenosti ovisno o funkcionalnoj skupini spoja koji reagira. Jedan od jednostavnijih mehanizama polimerizacija odvija se kod alkena, koji zahvaljujući procesu polimerizacije tvore korisne spojeve kao što je polieten.

Polimerizacija etena, nastaje polieten

Spoj kao što je polieten može se nazvati i jednostavnim polimerom jer se njegov lanac sastoji samo od jedne vrste molekula. Polimeri koji u svojoj strukturi imaju više vrsta molekula nazivaju se kopolimeri.

Primjeri stupnjevitih polimerizacija: polietilenteraftalat (PET), poliamidi(nyloni), poliuretani. Primjeri lančanih polimerizacija: polietilen (PE), polipropilen (PP), poli(vinil-klorid) (PVC), poli (lactic acid) (PLA), polistiren (PS).

Izvori

uredi
  1. "Polimerizacija". Zagreb: Hrvatska enciklopedija LZMK. Pristupljeno 28. ožujka 2015.

Vanjske poveznice

uredi