Ikonoklasti

Ikonoklasti su bili skupina vjernika, prvi put spomenuta u 8. stoljeću, koja se žestoko protivila štovanju ikona, jer su vjerovali da se to izričito zabranjuje u Bibliji: "Ne pravi sebi lika ni obličja bilo čega što je gore na nebu, ili dolje na zemlji, ili u vodama pod zemljom. Ne klanjaj im se niti im služi." (Izlazak, 20, 4)

Jedan od ikonoklasta je bio i car Leon II. (vlada od 717. do 741.), koji je 726. godine dao naložiti gaženje velike Kristove slike koja je visjela na carigradskim dverima. Poslije toga naredio je da se unište i sve slike Krista i ostalih svetaca po crkvama.

Uništavanje ikona trajalo je do Drugog nicejskog sabora 787. godine, kada je obnovljena upotreba svetih slika, ali nisu se smjele obožavati, već samo štovati. No, 813. godine ponovo je planuo problem jer je car još jednom naredio uništenje ikona. Nesuglasice oko ikona definitivno su se smirile kada je carica Teodora II. sazvala Sabor o pravovjerju, gdje je obnovljeno štovanje ikona. Dan kraja ikonoklastičkih nesuglasica danas se kao svetkovina obilježava u pravoslavnoj crkvi.