Iskonska slika: razlika između inačica

'''Iskonska slika''', praslika, odnosno arhetip, po [[Carl Gustav Jung|Jungu]], je [[Mnem|mnemički]] talog, [[engram]] koji se uobličuje zgušnjavanjem nebrojenih međusobno sličnih procesa koji imaju karakter prirodnog zakona. Sliku, koju je definirao ''koncentriranim izrazom cjelokupne psihičke situacije'', nazvao je iskonskom, onda kada ona ima arhaičan (grč.''archaios = drevan'') karakter. O arhaičnom karakteru govori onda, kad slika pokazuje očito slaganje sa poznatim [[Mit|mitološkim]] motivima, odnosno kad izražava pretežno kolektivno nesvjesne materijale. Iskonska slika je uvijek kolektivna, ona je zajednička svim narodima i svim vremenima. Kao primjer naveo je da se motivi iz grčke mitologije mogu naći u snovima i fantazijama duševno oboljelih najčistokrvnijih crnaca. Iskonsku sliku je takođe smatrao prvim stupnjem, odnosno kolijevkom ideje. Po Jungu, [[razum]] je taj koji je ideju kao [[pojam]] izdvojio iz nužnog konkretizma iskonske slike, a [[ideja]] je od iskonske slike poprimila karakter ''osnove svega iskustva'', te postala [[simbol]], odnosno posrednik duhovnog rasta [[Čovjek|čovjeka]].