Jurij Andropov: razlika između inačica

|malaslika=

|opis male slike=

|veličina=

|podpredsjednik=

|podpremijer=

 

== Put prema moći ==

Andropov se vratio u Moskvu da bi vodio Odjel za Vojnu povezanost zajedničkih operacija komunističkih i radničkih partija u socijalističkim državama ([[1957]].-[[1967]].). Godine [[1961]]. izabran je za punopravnog člana [[Centralni komitet KP SSSR|Centralnog komiteta KP SSSR-a]] i već [[1962]]. unaprijeđen (poslan) u [[Sekretarijat centralnog komiteta KP SSSR]]. No, [[1967]]. Andropov sebi olakšava posao u Centralnom komitetu tako što na [[Mihail Suslov|Suslovljev]] prijedlog postaje šef [[KGB]]-a i kandidat za [[Politbiro centralnog komiteta KP SSSR]]. Punopravni član Politbiroa postaje [[1973]]. Bio je šef KGB-a sa najdužim mandatom i nije dao ostavku do svibnja [[1982]]., kada je opet unaprijeđen unutar Sekretarijata na bivše Suslovljevo mjesto tajnika zaduženog za ideološke afere.

Dva dana nakon [[Leonid Iljič Brežnjev|Brežnjevljeve]] smrti ([[12. studenog]] [[1982]].) postaje [[Glavni tajnik KP SSSR]] i [[Vođe Sovjetskog Saveza|vođa SSSR-a]]. Tako je postao prvi bivši [[KGB]]-ovac koji je postao Glavni tajnik KP-a i vođa SSSR-a. Njegvo stupanje u službu vođe na Zapadu je prihvaćeno sa strahovanjem, pretežito zbog njegove uloge u [[KGB]]-u i u mađarskoj revoluciji 1956.

 

== Andropov na poziciji ==

Za vrijeme mandata, Andropov je pokušao poboljšati ekonomiju i smanjiti korupciju. Zapamćen je i zbog borbe za pojačanje radne discipline, koju je provodio pomoću tipičnog sovjetskog administrativnog pristupa i grube neodređenosti odane uspomenama prema [[Staljin]]ovim pravilima.