Kada se eukariotska stanica pogleda pomoću nisko rezolucionog[[elektronski mikroskop|elektronskog mikroskopa]] niske rezolucije, najveće organele se mogu vidjeti u na prvi pogled bezličnoj homogenoj supstanci zvanoj '''citoplazmičnicitoplazmatski matriks''' ili '''citoplazma'''. Iako na prvi pogled izgleda bezlično, matriks je veomavrlo važan za stanicu i mjesto je bitnih biokemijskih procesa. Nekoliko vidljivih promjena u stanici, npr. viskozitet stanice, je očigledan zahvaljujući citoplazmičnomcitoplazmatskom matriksu.
70-85 % ukupne težine eukartioskeeukariotske ćelijestanice čini voda, koja se u najvećem dijelu nalazi u citplazmičnomcitplazzmatskom matriksu. Dio ove vode se nalazi u slobodnom stanju i predstavlja osmotski aktivnu vodu (vidi [[Osmoza]]). Dok se ostatak vode nalazi na površini mnogih organela, proteina i drugih makromolekula i ona je osmotski neaktivna.
Najvjerovatnije sve stanice imaju u svom sastavu strukture zvane '''mikrofilamenti''' koji su jako tanka proteinska vlakna, ne šira od 4 do 7 nm [[nanometar]] u prečnikupresjeku, i oni mogu biti ili razbacani po unutrašnjosti stanice ili strukturno organizovaniorganizirani. Mikrofilamenti igraju važnu ulogu u kretanju stanice i njenom oblikovanju i formi.
Druga vrsta vlaknastih organela koje se također mogu naći u citoplazmi su '''mikrotubule'''. Za sada se zna da imaju tri uloge u životu stanice:
* pomažu u održavanju oblika
* zajedno sa mikrofilamentima učestvujusudjeluju u njenom kretanju
* učestvujusudjeluju u intracelularnom transportu
Ove dvije grupe vlaknastih organela pripadaju velikoj mreži koja se zove '''citoskeletoncitoskelet''' i koja za ulogu ima kretanje stanice i njeno oblikovanje. Prokarioti nemaju visoko organizovaniorganizirani citoskeletoncitoskelet.
