Sonet: razlika između inačica

Soneti se mogu slagati u nizove i tada je riječ o takozvanom sonetnom vijencu koji se u originalu nazivao još i ''corona dei sonetti'', ''catene ili ghiritanda di sonetti'' sto u prijevodu znaci ''krunica, niz ili vijenac soneta''. Sastoji se od petnaest soneta, a posljednji se zove '''''magistrale ili majstorski sonet'''''. Taj se majstorski sonet sastoji od početnih stihova preostalih četrnaest soneta. Prva slova stihova u majstorskom sonetu, čitana odozgo prema dolje, cesto tvore '''akrostih''', koji obično kazuje ime osobe kojoj je sonetni vijenac posvecen. Rime kod majstorskog soneta mogu, umjesto odozgo, započinjati odozdo, i to takatako što prvi od četrnaest soneta počinje posljednjim stihom majstorskog soneta, a završava pretposljednjim; drugi sonet započinje pretposljednjim stihom majstorskog soneta, a završava se trećim od kraja, itd. Stoga je važno da rima u majstorskom sonetu, u oba navedena slučaja bude alternirajuća, jer bi se inače u oktetima i sestetima soneta u vijencu pojavile iste rime, stošto bi proturječilo osnovnom zakonu soneta, (da su u ova dva dijela zastupljene različite rime).

Sonetna glosa je vrlo je kompleksna, strogo određenadefinirana i zatvorena forma. Posebnom u odnosu na sonet čini je njezina specifična ciklička [[kompozicija (književnost)|kompozicija]]. Ona "glosira" jednu moto-pjesmu najčešće kroz broj stihova od jedan do četiri, ali ponekad i vise, i to u odgovarajućem broju strofa od četiri do deset stihova duljine. Posljednji je stih svake strofe jedan od stihova mota. Kao mota semoto u većini slučajeva prerađuje se neka poznata pjesma.