Ljubiša Stanković

Ljubiša Stanković, rektor Univerziteta Republike Crne Gore, svjetsko ime u oblasti digitalne obrade signala

Rođen je 1. lipnja 1960. godine u Andrijevici. Osnovnu školu je učio u Murini i Ivangradu (danas Berane). U Ivangradu je završio Gimnaziju, kao najbolji učenik u generaciji. Kao srednjoškolac je osvajao razne nagrade među kojima i prvo mjesto na republičkom takmičenju iz matematike i zlatnu medalju na smotri omladine tehničkih stvaralaca Jugoslavije.

Elektrotehnički fakultet Univerziteta Crne Gore je upisao 1978. i diplomirao nakon 3 godine i devet mjeseci sa najvišom prosječnom ocjenom na tehničkim fakultetima u Podgorici 9,98. Kao student dva puta je učestvovao na Susretima studenata elektrotehnike Jugoslavije (1980. i 1982.) i oba puta osvojio prvo mjesto iz matematike. Dobitnik je zlatne plakete Univerziteta kao najbolji diplomirani student za 1982. godinu, a te iste godine je bio proglašen i za najboljeg studenta u Crnoj Gori. Magistrirao je 1984. godine na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu sa prosjekom 10, na smjeru Telekomunikacije. Kao dobitnik Fulbrightove stipendije, boravio je školske 1984. i 1985. na Worcester Polytechnic Institutu, u Sjedinjenim Američkim Državama, gdje je položio sve ispite na doktorskim studijma sa najvišom ocjenom A i bio izabran za predavača. Doktorirao je 1988. godine na Elektrotehničkom fakultetu u Podgorici.

Stanković od diplomiranja 1982. do danas radi na Elektrotehničkom fakultetu Univerziteta Crne Gore. Izabran je u zvanje redovnog profesora univerziteta 1995. godine, a 1996. je primljen u Crnogorsku akademiju nauka i umjestnosti.

Dr Stanković je dobitnik nagrade Crnogorske akademije nauka i umjetnosti iz fonda "P. Vukčevića", 1991. godine. Elektrotehnički fakultet u Beogradu mu je 1995. godine dodijelio nagradu iz fonda prof. Branko Raković, koja se dodjeljuje jednom naučniku sa rezultate u oblasti Elektronike, ostvarene u predhodne dvije godine. Dobitnik je "13. julske nagrade" 1997. godine.

Član je svjetskog udruženja naučnika i istaknutih stručnjaka u oblasti Elektrotehnike, IEEE od 1991. godine, a od 1996. je u zvanju Senior member IEEE, koje mu je dodiljeno kao priznanje za profesionalana ostvarenja. Recenzent je u slijedećim časopisima: IEEE Transactions on Signal Processing, IEEE Signal Processing Leters, IEE Proceedings: Vision, Image and Signal Processing. Elsevier Signal Processing. IEEE Transactons on Circuits and Systems.

Stanković je bio aktivan i u političkom životu Crne Gore. Bio je predsjednik SSO Crne Gore, član Predsjedništva Crne Gore, predsjednik Socijalističke partije Crne Gore i Saveza reformskih snaga za Crnu Goru, poslanik u Skupštini Crne Gore i poslanik u Skupštini Jugoslavije.

U jednom periodu se bavio umjetničkom fotografijom. Izlagao je na većem broju klupskih izložbi širom bivše Jugoslavije, a dobio je i nekoliko prvih nagrada na republičkim izložbama umjetničke fotografije, krajem sedamdesetih i tokom osamdesetih godina.

Stanković je kao autor ili koautor objavio 13 knjiga i skripti, kao i jednu istraživačku monografiju u dva izdanja. Objavio je oko 200 radova od preko 50 u vodećim svjetskim časopisima, i to u: IEEE Transactions on Signal Processing, IEEE Transactions on Circuits and Systems, IEEE Signal Processing Letters, IEEE Transactions on Magnetics, IEEE Transactions on Microwave Theory and Techniques, IEEE Transactions on Information Theory, IEEE Transactions on Instrumentation and Measurements, IEE Proceedings: Vision, Image and Signal Processing, IEE Proceedings: Signal Processing, Antennas, Microwave and Propagation, IEE Proceedings: Radar and Signal Processing, Annales des Telecommunications, Electronics Letters, Circuits, Systems and Signal Processing i Signal Processing (Elsevier).

Uz podršku Alexander von Humboldtove fondacije, Stanković je u periodu između 1997. i 1998. i 1999. boravio na Rurskom Univerzitetu u Bochumu, u Njemačkoj. Početkom 2001. je boravio na Tehničkom Univerzitetu u Eindhovenu, Nizozemska, kao visiting profesor.

Najviše priznanje za dosadašnji naučni rad, pored velikog broja citiranja njegovih radova, je u činjenici da su metodi i distribucije koje je predložio Prof. Stanković bili osnovna tema, u smislu dalje razrade i primjena, u nekoliko radova objavljenih u najrenomiranijim svjetskim časopisima od strane vodećih naučnika u oblasti obrade signala iz Europe, Amerike, Australije i Azije. Nazivi njegovih metoda i distribucija su i u naslovima tih radova. Povodom svoje pedesetogodišnjice, IEEE udruženje za obradu signala je objavilo dva rada u specijalnom broju popularnog IEEE Signal Processing Magazina, dajući pregled najvažnijih rezultata u ovoj oblasti u proteklom periodu od pola vijeka, kao i aktuelnim pravcima razvoja. U oba rada se po imenu citiraju doprinosi Prof. Stankovića. U periodu od 2001. do 2003. naučno-istraživački rad grupe na Univerzitetu Crne Gore, kojom rukovodi Prof. Stanković, je podržan od strane Volkswagenove fondacije, SR Njemačka.

Oženjen je i otac je troje djece.