Vukašina nasljeđuje njegov sin Marko Mrnjavčević, poznatiji kao [[Kraljević Marko]], ali ne uspijeva održati srpske zemlje, i nedugo poslij bitke postaje turski [[vazal]]. Ova bitka predstavlja početak osmanlijskih osvajanja teritorija kojima je vladao srpski [[car Dušan]].
== Povod ==
Najstariji srpski izvor, „[[Zapis monaha Isaije]]“ kao povod za početak sukoba između [[Srbi|Srba]] i [[Otomansko carstvo|Turaka]] navodi namjeru Despota Uglješe, da zajedno sa svojim bratom kraljem Vukašinom protjera Turke iz [[Makedonija|Makedonije]] (tj. [[Romanija|Romanije]] ([[Bizant]]a) ili po sadašnjem [[Tračka (regija)|Trakije]]).
Prema njemačkom povijesničaru Zinkeisenu, koji se poziva na turske izvore, rat između Srba i Turaka izbio je zbog zauzeća grada [[Plovdiv]]a. Prema njemu, zapovjednik grada je uspio izbjeći srpskom kralju i privotliti ga da pokrene vojsku protiv Turaka. Ondašnji turski izvori pak tvrde da je cilj srpske vojne bio zauzeti Drenopolje i da se turske snage na [[Balkanski poluotok|Balkanskom poluotoku]], pod zapovjedništvom begler-bega Lala-Šahina protjeraju iz Rumelije (Istočno Rimsko Carstvo) u [[Anadolija|Anadoliju]] ([[Mala Azija]]).
Suvremeni povijesničari smatraju da nije postojao konkretan povod za izbijanje neprijateljstava. Prema njima, Despot Uglješa, čija država se prva nalazila na pravcu turskog napredovanja, shvatio je opasnost koju su predstavljala turska osvajanja na Balkanskom poluotoku. Iako su turski teritoriji na Balkanu u to vrijeme bili neveliki, Turci su osvojili nekoliko dobro utvrđenih gradova kao što je [[Drenopolje]], i na taj način stvorili mostobran za daljnja osvajanja u [[Europa|Europi]]. Uglješa je u svojoj mudrosti izabrao idealan trenutak za napad. Sultan Murat se sa vojskom nalazio u Maloj Aziji držeći pod opsadom grad Bigu, dok je u Drenopolju bio manja turska jedinica pod zapovjedništvom Lala-Šahina.
