|
[[Datoteka:Emerson Fittipaldi McLaren M23 1974 Britain.jpg|mini|'''Emerson Fittipaldi''' u bolidu Marlboro Team Texaco ([[McLaren]]) na [[Velika nagrada Velike Britanije|Velikoj nagradi VB]] 1974. godine.]]
'''Emerson Fittipaldi''' ([[São Paulo]], [[12. prosinca]] [[1946]]), [[brazil]]ski vozač automobilističkih utrka.
Emerson Fittipaldi rodjen je 12.10.1946 u Sao Paolu u Brazilu. Tokom karijere nastupao je u Formuli 1, gde je dva puta osvajap šampionat, CART seriji i zabeležio je dve pobede na trci Indijanapolis 500.
Dvostruki [[Kuća slavnih Formule 1|svjetski prvak]] u Formuli 1 ([[1972]]. i [[1974]]. godine), prvi Brazilac koji je ostvario taj rezultat, dvostruki pobjednik [[500 milja Indianapolisa]], 1989. i 1993. godine, te prvak američke Champ car formule 1989. godine. U Formuli 1 osnivač tima Copersucar za koji je i sam vozio bez većeg uspjeha. Iz aktivnog automobilizma povukao se 1996. godine nakon incidenta u utrci 500 milja Michigana. Početkom 2006. natjecao se u utrci veterana na stazi Kyalami u [[Južna Afrika|Južnoj Africi]] i zauzeo je drugo mjesto iza [[Nigel Mansell|Nigela Mansella]]. Njegov brat [[Wilson Fittipaldi|Wilson]] i nećak [[Christian Fittipaldi|Christian]] također su sportski automobilisti.
Emerson Fittipaldi je najmladji sin uglednog Brazilskog sportskog komentatora Wilsona Fittipaldija Sr i njegove žene Józefa "Juzy" Wojciechowska, Poljske emigrantkinje u Brazil. Oba njegova roditelja su učestvovala u trkama sportskih automobila nakon Drugog Svetskog Rata, a Wilson je najzaslužniji za prvu trku Mil Milhas u Sao Paolu 1956, a kao inspiracija poslužila je trka Mille Miglia u Italiji koja se održavala od 1949. godine. Uz roditelje, Emerson je pokazao interesovanje za motosport u ranim godinama svog života.
U svojoj maldosti u Brazilu, Emerson je bio znan kao "rato" - miš, što je u suprotnosti od njegovog brata 'Tigrão' - veliki tigar. Na kraju svoje karijere širom sveta bio je poznat kao "Emmo". 1997.godine dok se oporavljao od povreda zadobijenih na Michigan International Speedwayu godinu dana ranije, leteo je svojim avionom pre ko svoje farme u Sao Paolu. Avion je izgubio snagu i pao na zemlju sa 90 metara. Fittipaldi je od pada zadobo ozbiljne povrede ledja. Nakon godinu dana poptuno se oporavio.
Sa 14 godina Fittipladi je vozio trke motora,a sa 16 hydrofoils. Tokom jedne trke hydrofoilsa, njegov brat Wilson je zbog prevelike brzine prevrnuo brod. Nakon ove nesreće, iako su obojica izašli ne povredjeni, odlučili su da napuste trke hydrofoilsa i da predju u trke jednoseda. Obojica su se preselili u Formulu Vees, i ujedno gradili kompaniju sa svojim roditeljima. U svojoj drugoj sezonu trkajući se u jednosedima, Fittipladi je osvojio Brazilsku Formulu Vees sa 21 godinom. Napustio je Brazil i otišaou Evropu sa namerom da ubedi vlasnika tima u svoj talenat za samo tri meseca. Posle nekoliko podijuma i pobeda u Formuli Ford, Fittipladi je prvo bio treniran a posle i uvršten u vozačku školu Formule tri Jima Russella.
Fittipladni je nastavio da pobedjuje i tako privukao pažnju Colina Chapmana koji je tražio nekoga ko bi mogao pružiti podršku Austrijancu Jochanu Rindtu u sezoni 1970. Treći vozač tima je postao prvi vozač nakon smrti Rindta u Monzi i odlaska iz tima Johna Milesa. Iako mlad i u jakom timu Fittipaldi je pokazao svoje umeće na VN Velike Britanije kada je ostvario svoju prvu pobedu u Formuli 1. U svojhoj prvoj punoj sezoni u Lotusu 1971. godine, Fittipaldi je završio na 6 mestu u poretku vozača, a tim je nastavio sa reazvijanjem Lotusa 72. Naoružan sa verovatno najvećom inovacijom u istoriji Fromule 1, bočnim usisnicima za vazduh, i novim totalno drugačijim i agresivnim izglednom bolida, Fittipaldi je bio na zaustavljiv 1972. godine sa bolidom Lotus 72D. Pobedivši na 5 od ukupno 11 trka te godine, Fittipaldi je postao najmladi šampion Formule 1 do tad, sa 16 bodova više od drugplasiranog Jackia Stewarta. Činilo se da bi i naredne sezone priča mogla biti ista, ali je posle 3 pobede iz četiri trke sa starim Lotusom 72D, na polovini sezone je dobio novi Lotus 72F, koji je bio nadjačan na kraju sezone od strane Stewarta za isti broj bodova - 16. Ali Lotus je kombinacjom dva bolida došao do konstruktorske titule 1973. godine.
Naredne godine prelazi u obećavajući tim McLarena. Vozeći McLaren M23 pobedjuje na tri trke te sezone i dolazi do podijuma na još četiri trke što mu omogućava drugu titulu svetskog šampiona sa samonekoliko bodova ispred Clay Regazzonija. 1975. godine ostvaruje još dve pobede i četiri podijuma, ali je sezonu završio kao drugi iza dominantnog Nikia Laude. Medjutim, na vrhuncu svoje karijere, Fittipaldi je šokirao sve kada je napustio tim McLarena i prešao da vozi za tim svog brata Fittipaldi Automotive team. Tim nije bio u dobroj poziciji, a dvostruki šampion se mučio, čak nije uspeo da se kvalifikuje na tri trke za redom. Uprkos tome, ostao je u timu 5 godina. a najbolji plasma mu je bio drugo mesto. Fittipaldi je odlučio da se povuče iz Formule 1 na kraju 1980. godine.
Od povlačenja Fittipaldi je pričao kako su njegove zadnje dve godine u Formuli 1 bile "nesrećne". U poslenjoj sezoni Fittipladija u Formuli 1, nije završio na 7 od ukupno 10 trka te sezone, a nekoliko puta je bio obilažen od strane timskog kolege Keke Rosberga. Nakon povlačenja prešao je u menadžment tima, zajedno sa svojim bratom. Tim se mučio još dve godine, kada je na kraju 1982. godine bio primoran da se povuče iz takmičenja zbog nedostatka sponzora.
U svoojo desetogodišnjoj karijeri, Fittipaldi je dva puta osvojio titulu šampiona, ostvario 14 pobeda , 6 pol pozicija i 35 podijuma iz 144 trke. 2005. godine Fittipaldi se iznenada vratio trkanju, kada je na Grand Prix Mastersu, koji je održan na legendarnoj stazi Kyačami, u Južnoj Africi, završio na drugom mestu iza svog nekadašnjeg partnera iz CART serije Nigela Mansela.
{{Mrva-biog-F1}}
|
