Sveti Sava: razlika između inačica
Izbrisani sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka uređivanja |
Nema sažetka uređivanja |
||
Redak 1:
{{izvor}}
[[Datoteka:Sveti Sava Kraljeva Crkva.jpg|thumb|desno|250px|Sveti Sava]]
'''Sveti Sava''' (narodno ime '''Rastko Nemanjić'''; rođen oko 1169., preminuo 1236.) je bio prvi srpski arhiepiskop, svetac, najmlađi sin [[Stefan Nemanja|Stefana Nemanje]], brat kraljeva [[Vukan Nemanja|Vukana]] i [[Stefan Prvovjenčani|Stefana Prvovjenčanog]]. Izborio se za samostalnost raške arhiepiskopije od [[Bizant]]a [[1219.]] godine i postavio temelje današnje [[Srpska pravoslavna Crkva|Srpske pravoslavne crkve]].
U mladosti je od oca dobio Zahumlje na upravu. Međutim, Rastko je pobjegao na Svetu goru i zaredio se u ruskom manastiru [[Sveti Pantelejmon|Svetog Pantelejmona]]. Kasnije je sa svojim ocem, koji se u međuvremenu zaredio i dobio ime Simeon, podigao [[manastir Hilandar]], prvi i jedini srpski manastir na Svetoj Gori.
U Srbiji je ubrzo došlo do borbe za vlast između Savine braće. Zbog toga se Sava vratio u Srbiju i donio moći svoga oca, kako bi zaustavio građanski rat. Istovremeno se bavio prosvjetiteljskim radom, nastojeći približiti svojim sunarodnjacima osnove vjerske i svjetovne pouke, da bi se [[1217.]] vratio na Svetu goru. Godine 1219. Sava je od ekumenskog patrijarha u Niceji izborio autokefalnost srpske crkve, a patrijarh ga je imenovao za prvog srpskog arhiepiskopa. Ostao je arhiepiskop sve do [[1233.]], da bi ga potom zamijenio njegov učenik [[Arsenije I. Srijemac|Arsenije]]. Više puta je putovao u [[Palestina|Palestinu]]. Na povratku s jednog od hodočašća iz Svete zemlje [[1236.]] smrt ga je zatekla u tadašnjoj bugarskoj prijestolnici [[Veliko Trnovo|Velikom Trnovu]]. Njegove posmrtne
Njegova najznačajnija pisana djela su „Žitije, spomen na pokojnog oca Stefana Nemanju (Simeona)“, „Karejski tipik“, „Hilandarski tipik“ i „Studenički tipik“, kao i „Nomokanon“..
| |||