Elefterios Venizelos: razlika između inačica

 

====Venizelosovo djelovanje na Kreti====

Venizelos je bio radikalni Grčki nacionalist, kojem je krajnji cilj bio ujedinjenje s Grčkom (Enozis) i protjerivanje svih [[Turci|Turaka]] s [[Kreta|Krete]]. Nakon Kretskog ustanka [[1897.]] i Grčko-turskog rata [[1897.]] u kojem su Grci zapravo gubili bitke s [[Osmansko carstvo|osmanskom]] vojskom, a naročito nakon tadašnjih velikih medijskih događaja poput masakra u [[Heraklion|Heraklionu]] - došlo je do intervencije tadašnjih velikih sila; [[Velika Britanija|Britanije]], [[Francuska|Francuske]], [[Austro-Ugarska|Austro-Ugarske]], [[Rusko Carstvo|Rusije]] i [[Kraljevina Italija|Italije]]. One su poslale svoje brodove na Kretu, koji su protjerali [[Osmansko carstvo|osmanske]] jedinice s Krete. Nakon toga Kreta je postala neovisna država pod pokroviteljstvom tadašnjih velikih sila; Britanije, Francuske, Rusije i Italije (njihove jedinice zapravo su okupirale Kretu). Na čelo te države kratkog vijeka postavljen je grčki kralj Đuro I. koji je postao je Visoki povjerenik za Kretu, on je uzeo Venizelosa kao ministra pravosuđa ([[1899]] - [[1901.]]). Venizelos je pomogao ustanovljenju te države napisavši joj ustav, i kod organizacije vlasti , no ubrzo se počeo razilaziti sa svojim šefom Đurom I., oko praktičnih pitanja - kako i kojim tempom ostvariti krajnje ciljeve. Zbog svog radikalizma

Venizelos je istjeran iz vlade, tako je postao vođa oporbe protiv kralja Đure I., nakon oružane pobune u Terisu ([[1905.]]), iza koje je stajao Venizelos - Đuro I. bio je prinuđen podnijeti ostavku na mjesto Visokog povjerenika za Kretu (to su tražile i Velike sile), a na njegovo mjesto postavljen bivši grčki premijer Aleksandros Zaimis. Ubrzo je osnovana Kretska žandarmerija, pa su se savezničke jedinice počele povlačiti s Krete. Na isti dan kad je proglašena [[Dekret o aneksiji Bosne i Hercegovine|Aneksija Bosne i Hercegovine]] [[6. listopada]] [[1908.]] Kretska skupština proglasila je ujedinjenje s [[Kraljevina Grčka|Kraljevinom Grčkom]] (dan prije je [[Bugarska]] proglasila neovisnost od Turske)

 

====Venizelosovo uloga u mirovnim pregovorima====

Po završetku rata, Venizelos je bio predstavnik Grčke na [[Pariška mirovna konferencija 1919.|Pariškoj mirovnoj konferenciji, 1919.]] On je bio i sudionik i potpisnik ''Mirovnih pregovora s Bugarskom iz Neuillya'' (predgrađe Pariza) [[1919.]] kao i [[Mirovni ugovor u Sèvresu|Mirovnih pregovora u Sèvresu]] s [[Turska|Turskom]].

 

 

==Egzil i smrt==

[[datoteka:EleftheriosVenizelosGraveCloseup.jpg|mini|desno|250px|Venizelosov grob u Akrotiriju, pored [[Khania|Khanije]], [[Kreta]]]]

Venizelos je posljednje dane proveo u Parizu u krugu brojne grčke zajednice, umro je [[1936.]] godine nakon toga brojne njegove pristalice priredile su veliki ispraćaj njegova tijela u Grčku<ref>Manolikakis, 1985, pp. 18-22; Hélène Veniselos, ''A l'ombre de Veniselos'' (Paris, 1955).</ref>. Sahranjen je u mjestu Akrotiri, na [[Kreta|Kreti]] , mjestu gdje je otpočeo mit o njemu.

{{izvori}}

 

{{Commonscat|Eleftherios Venizelos}}

 

[[Kategorija:Povijest Grčke]]

[[Kategorija:Vojni zapovjednici u Prvom svjetskom ratu]]

[[Kategorija:Revolucionari]]

[[Kategorija:Političari do 1914.]]