Godine [[1937.]]. Kluver i Bucy opazili su vrlo izražen sindrom kod [[majmun]]a koji nastaje kad se operativnim putem prekinu veze amigdala i moždane kore, tj. kad se izvrši [[amigdalektomija]]. Prirodno je obilježje majmunovog ponašanja iskazivanje odbojnosti, nepovjerljivosti i određenog stupnja [[agresija|agresivnosti]] u susretu s neznancima ili neželjenim bićima (npr. znanstvenikom koji majmuna drži zatvorenog u kavezu), ali i razvijanje suptilnih socijalnih i hijerarhijskih odnosa s drugim članovima čopora (osobito ženkama).
Upravo ti vidovi ponašanja su poremećeni u Kluver-Bucyjevom sindromu, koji se može opisati s tri bitne karakteristike:
Redak 41:
== Amigdala i osobine ličnosti ==
Koristeći [[magnetska rezonancija|magnetsku rezonancu]] visoke rezolucije na uzorku zdravih ispitanika Omura, Todd i Canli ([[2005.]].) istraživali su povezanost između osobina [[ličnost|ličnosti]] – ekstraverzije i neuroticizma, i individualnih razlika u volumenu mozga i koncentracije sive tvari, sa posebnim naglaskom na koncentraciju sive tvari u amigdali. Pokazalo se da je ekstraverzija u pozitivnoj korelaciji sa koncentracijom sive tvari u lijevoj amigdali, dok je neuroticizam u negativnoj korelaciji sa koncentracijom sive tvari u desnoj amigdali.
