Već od antičkih vremena je središte [[Rudarstvo|rudarstva]] (zlato, bakar, srebro). Za [[Rimsko_carstvo|rimske]] vladavine poznat je pod imenom '''Kratiskara''', za vladavine [[Bizant|Bizanta]]a, postaje i važan trgovački i obrtnički centar(obrada metala) pod imenom '''Koritos''' ili Koriton. Već iz tog razdoblja postoje i jake trgovačke veze između [[Dubrovnik|Dubrovnika]]a i Kratova. [[Dubrovnik|Dubrovčani]] su imali svoju stalnu koloniju u Kratovu sve do XIX stoljeća, kad joj se gubi trag. Za vladavine srednjovjekovne srpske države (XIII st.) u grad se doseljavaju [[Sasi]] (germansko pleme) koji obnavljaju rudnike. Eksploatacija [[rude|ruda]] se nastavlja i pod [[Otomansko_carstvo|otomanskom]] vlašću, sve do velikog [[Karpoš|Karpoševog]]evog ustanka(1689.) protiv [[Otomansko_carstvo|otomanske vlasti]], i austrijske vojne ofanzive(general [[Giovanni_Piccolomini|Piccolomini]]). Tada su [[rudnik ]] i grad oštećeni u borbama(veliki dio rudara uzeo učešća u tom ustanku). Rudnici su obnovljeni tek početkom XIX st., tada je po austrijskom geologogu i putopiscu [[Ami Boué|Ami Bouéu]]u, koji je posjetio ''Kratovo'' [[1836.]] grad je imao 56 000 stanovnika.
Prestankom eksploatacije [[ruda]], grad je počeo stagnirati i stanovništvo mu se raselilo.
