Wikipedija

Analitička psihologija: razlika između inačica

Pregledaj povijest
← Starija izmjenaNovija izmjena →
Izbrisani sadržaj Dodani sadržaj
VizualnoWikitekst
RpA: WP:NI, WP:HRV
Redak 1:
'''Analitička ([[kompleks]]na ili dubinska) psihologija''', koju je elaborirao švicarski analitičar [[Carl Gustav Jung]] je jedna psihološka teorija, ali i metodologija kojom istražujemo dinamičke i psihološke strukture čovjekova ponašanja.
 
Jungovo udaljavanje od oca psihoanalize [[Sigmund Freud|Freuda]] nije izraženo samo u poznatom odbacivanju teorije [[Eros|Erosa]]a (preformuliranjem Freudove svojevrsne teorijske dogme o libidu, tumačeći da [[Libido (psihička energija)|libido]] nije samo seksualna energija, nego je psihička energija u cjelini), već ponajviše u njegovoj [[Konstruktivna metoda|konstruktivnoj]] terapijskoj metodologiji koja uključuje individuu, a koja za razliku od Freuda, za čovjeka traži jedan mogući viši smisao od proste redukcije na seksualnost.
 
== Psihološke determinante čovjekova ponašanja ==
=== Opća fenomenologija ===
 
Pod opću fenomenologiju Jung je predstavio pet glavnih grupa instinktivnih faktora: glad, seksualnost, aktivnost, refleksija i stvaralački faktor (sas položajem volje definiranim nesumnjivo dinamičkog porijekla, kao i nagoni, ali spornim uslijedzbog filozofskih implikacija ili oprečnih premisa pogleda na svijet) i šest modaliteta psihičkih funkcija koji determiniraju čovjekovo ponašanje. Modaliteti izražavaju zavisnost o spolu, dobu i nasljednim dispozicijama, nadalje o [[ekstraverzija|ekstraverziji]] i [[introverzija|introverziji]] koji daju pravac psihičkim zbivanjima, o tkz. smjeru prema gore i dolje, odnosno o modalitetu duhovnog i materijalnog.
 
=== Specijalna fenomenologija ===
 
U specijalnoj fenomenologiji je razložio [[fenomen]] psihičke cjepljivosti, s kojom se kao psihijatar jasno susretao unutar psihopatologije. Cjepljivost znači da se dijelovi [[psiha (psihologija)|psihe]] odvajaju od svijesti u takvoj mjeri da se ovi ne pojavljuju samo kao strani, već istovremeno vode i autonomni, vlastiti život. Pri tom ne mora se uvijek raditi o podvojenim , histeričnim ili šizofrenim alternacijama ličnosti, već samo o [[kompleks|kompleksima]]ima u okvirima normalnog. Stoga je u osnovi uzev definirao cjepljivost kao normalan fenomen.
 
[[Iskonska slika|Arhetipske]] figure koje se personificirano javljaju u području [[religija|religijskih]] i umjetničkih fenomena, Jung je sažeo pod pojam kolektivno nesvjesno. Arhetipovi kolektivno nesvjesnog, kao dakle red veličine od svijesnog odcijepljenih faktora, upliviraju na čovjekovo ponašanje i igraju značajnu ulogu u njegovu životu. Samim tim oni, pored što su tipične religiozne slike ([[duša]] (Anima), duh (Animus), [[Sotona]] (Sjenka), [[Bog]] (Jastvo)) ili izražena slojevitost u umjetničkim djelima (npr. sveta pisma) u osnovi su i dinamički predlošci, odnosno instinkti koji se aktiviraju u tipiziranim životnim situacijama. Po Jungu arhetipske slike predstavljaju smisao nagona. Na virtualnoj psihičkoj skali nagone je postavio u infracrveno područje psihe, a arhetip u ultraljubičasto, kao dvije krajnje odvojene psihoidne suprotnosti čije je ishodište u objektu, ili kao psihificirane datosti čiji je izvor izvan psihičkog porijekla. Arhetip je zapravo nagon na jednom višem nivou biokemijskih treptaja, u rasponu kojih postoji fenomen psihičke reflektivne svijesti.
Redak 17:
 
Specijalna fenemenologija s jedne strane diferencira psihičko od nagonskih sfera, odnosno kopirajućih ponašanja, a s druge od sugestibilnog nametanja arhetipskih slika. Uvođenjem hipoteze o Osobnosti (Selbst, [[Jastvo]], Vlastitost) kao virtualne konstitucije krajnjeg smisla ne samo pojedinog čovjeka već i čitave nadopunjavajuće grupe, odnosno faktora koji kompenzira svijest o vlastitom ja, analitičku psihologiju stavlja korak izvan klasične [[znanost|nauke]].
Specijalna fenomenologija se može sažeti u Jungovoj rečenici da je psiha početak i kraj svake spoznaje, psiha nije samo objekt njene nauke već i njen subjekt. Psiha je svijesno-nesvjesna cjelina. Iz te cjeline, odnosno [[duša|duše]], potiču apsolutno sva čovjekova iskustva , a njoj se u krajnjoj liniji vraćaju sva stečena saznanja.
 
== Literatura ==
Dobavljeno iz "https://hr.wikipedia.org/wiki/Analitička_psihologija"