Luminoznost

Luminoznost, snaga zračenja ili sjaj (oznaka L), u astronomiji, je energija koju zrači nebesko tijelo (na primjer zvijezda ili galaktika) u jedinici vremena. Najčešće se mjere vizualni sjaj (snaga zračenja u području vidljive svjetlosti) i bolometrijski sjaj (snaga zračenja svih elektromagnetskih valova ili valova nekih određenih valnih duljina). Mjerna jedinica sjaja jest vat (W), no često se sjaj nebeskih tijela uspoređuje sa sjajem Sunca L_⊙ (L_⊙ = 3,8 × 10²⁶ W). Primjerice, sjaj Siriusa L_S je 25,4 puta veći od sjaja Sunca:

Sunce ima unutrašnji sjaj od 3,83 × 10²⁶ W. U astronomijije ta količina jednaka sunčevoj svjetlosti, koja je predstavljena simbolom L_⊙.

Zvijezda Sirius L_S 25,4 puta veći od sjaja Sunca.

${\frac {L_{S}}{L_{\odot }}}=25,4$

U astrofizici

Luminoznost (luminozitet) je količina energije koju izrači tijelo u jedinici vremena. Luminoznošću mjerimo snagu zračenja svemirskoga izvora. Oznaka i jedinice: $L$ u jedinicama W.

Kako izračunati luminozitet zvijezde

Neka zvijezda polumjera $R$ ima površinsku temperaturu $T$. Tada je njen luminozitet:

$L=4\cdot \pi \cdot \sigma \cdot R^{2}\cdot T^{4}$

gdje je: $\sigma$ - Stefan–Boltzmannova konstanta ili 5,670 400(40) × 10⁻⁸ J s⁻¹ m⁻² K⁻⁴.

U teoriji raspršenja i akceleratorskoj fizici

Luminozitet je broj čestica koje se raspršuju po jedinici površine i u jedinici vremena. Oznaka i jedinice: $L$ u jedinicama m⁻²  s⁻¹ ili, češće, b⁻¹ s⁻¹. Luminozitet je važno obilježje ubrzivača čestica. Integrirani luminozitet (jedinica m⁻² ili b⁻¹) opisuje luminozitet kojeg je ubrzivač isporučio u nekom vremenu i kad se pomnoži s udarnim presjekom nekog konkretnog procesa daje očekivani broj tih procesa za to vrijeme.

Poveznice

• Bolometar
• Arthur Stanley Eddington
• Eddingtonova granica
• Magnituda (astronomija)
• Stefan-Boltzmannov zakon
• Svjetlosni tok
• Tok zračenja
• Zakočeno zračenje (kočno zračenje, bijela radijacija)