Filipinsko-američki rat
Filipinsko-američki rat, poznat i kao Filipinski rat za neovisnost bio je oružani sukob između SAD-a i filipinskih pobunjenika. Sukob je trajao tri godine i jedan mjesec.
| Filipinsko-američki rat | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Američki vojnici tijekom rata | |||||||
| |||||||
| Sukobljeni | |||||||
 SAD
|
 Prva Filipinska republika
| ||||||
| Vođe | |||||||
| William McKinley Theodore Roosevelt Elwell Otis Arthur MacArthur John J. Pershing Jacob Smith
|
Emilio Aguinaldo Antonio Luna Artemio Ricarte Miguel Malvar Manuel Tinio
| ||||||
| Vojne snage | |||||||
| ukupno ~126.000 | 100.000–1.000.000 | ||||||
| Posljedice | |||||||
| 4.175 mrtvih (velik broj preminuo od bolesti), ~3000 ranjenih
|
~12.000–20.000 | ||||||
| Ubijeno civila: ~200,000 do 1,500,000 | |||||||
Sukob nastaje borbom filipinskih pobunjenika za neovisnost protiv aneksije koju vrši SAD. Ovaj rat je dio sukoba u borbi filipinskog naroda da dobije neovisnost, a dolazi nakon Filipinske revolucije i Španjolsko-američkog rata
Erupcija sukoba dogodila se 4. veljače 1899. godine između američkih vojnika i filipinskih pobunjenika, i brzo se proširila te dovela do prve veće bitke. Filipinska republika je 2. lipnja objavila rat SAD-u. Rat je službeno završio 4. svibnja 1902. godine. Međutim, nakon službenog kraja rata neke veteranske skupine pobunjenika i dalje su nastavljale sukobe protiv SAD-a.
Posljedice okupacije i rata bile su razorne, procjenjuje se da je stradalo između 200.000 i 1.000.000 civila i vojnika. S druge strane imamo društvene i religijske posljedice rata, a neke od njih su upoznavanje s Katoličkom Crkvom te upoznavanje s engleskim jezikom koji će postati službeni jezik ove države.