Getit: razlika između inačica
Izbrisani sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka uređivanja |
|||
Redak 57:
Kristalna struktura getita pripada rompskom [[kristalografski sustav|kristalografskom sustavu]] i prostornoj grupi ''Pbnm'' s parametrima jedinične ćelije ''a'' = 4.587 Å, ''b'' = 9.937 Å i ''c'' = 3.015 Å .<ref> C.F. Sampson, The Lattice Parameters of Natural Single Crystal and Synthetically Produced Goethite (α-FeOOH), Acta Cryst. B25 (1969) 1683.</ref> Jediničana ćelija sadrži 4 formulske jedinke.
[[Slika:Praškasti sintetički getit.jpg|thumb|
[[Slika:Getit3.jpg|thumb|250px|right|Pretražna elektronska mikrografija uzorka sintetičkog getita]]
== Boja ==
Ovisna je o veličini [[kristal]]nih zrna. U masivnim kristalnim agregatima, getit je tamno smeđ ili crn, dok je u praškastom obliku svijetlo smeđ ili žut. Zbog velike moći bojanja, kemijske stabilnosti i neotrovnosti vrlo je velika uporaba getita kao [[pigment]]a.
Line 71 ⟶ 72:
4H<sub>2</sub>SO<sub>4</sub> + Fe → FeSO<sub>4</sub> + H<sub>2</sub>
Nastala sulfatna kiselina reagira s metalnim željezom čime se nadoknađuju ioni Fe<sup>2+</sup>. Prednost ovog procesa je to što je potrebna samo mala količina željezovog(II) sulfata i lužine da bi se inicirala reakcija. Variranjem vremena reakcije mogu se dobiti željene karakteristike pigmenta.
=== Laboratorijska sinteza ===
Osim postupka oksidacije otopine željezove(II) soli, α-FeOOH se u laboratoiju često sintetizira dodatkom lužine u otopinu neke željezove(III) soli:
FeCl<sub>3</sub> + 3NaOH → α-FeOOH + 3 NaCl + H<sub>2</sub>O
== Karakterizacija ==
| |||