'''Hišam ibn Abd al-Malik''' ([[691.]] – [[6. veljače]] [[743.]]) ([[arapski]]م بن عبد المل10. [[omejadiomejidi|omejadskiomejidski]] [[kalif]] koji je vladao od 723. do smrti 743.
Bio je jedan od sinova kalifa [[Abd al-Malik ibn Marvan]]a. Naslijedio je svog brata [[Jezid II|Jezida II]]. Njegova unutrašnjaunutarnja politika je bila obilježena nastojanjima da se, sas jedne strane, strogo primjenjuje [[šerijatsko pravo]], dok je s druge strane bio poklonik kulture i umjetnosti i poticao prijevodprevoditi klasičnihklasične grčkihgrčke, latinskihlatinske, perzijskihperzijske i drugihine tekstovatekstove na [[arapski]]. U vanjskoj politici je nastavio agresivnu [[muslimanska osvajanja|osvajačku]] politiku svojih prethodnika, pri čemu se najviše na udaru našlo [[Bizantsko Carstvo]]; dijelom zbog nastojanja da se kompenzira neuspjeh [[Druga arapska opsada Carigrada|pokušaja osvajanja Carigrada]], pokrenuo je niz [[Bizantsko-arapski ratovi|pohoda]] u [[Mala Azija|Maloj Aziji]], pri čemu se pod komandomzapovjedništvom njegovognjegova polubrata [[Maslamah ibn Abd al-Malik|Maslame]], kao i sina [[Muavija ibn Hišam|Muavije]] zauzeti [[Caesarea Mazaca|Cezareja]], odnosno zauzeti i opljačkani brojni gradovi u [[KapadokijaKapadocija|KapadokijiKapadociji]] i [[KilikijaCilicija|KilikijiCiliciji]], odnosno granica Kalifata pomaknuta na zapad. Također je vodio ratove protiv [[Hazari|Hazara]] na istoku.
Njegov najambiciozniji vojni pothvat - invazija današnje [[Francuska|Francuske]] koju je [[732.]] iz [[al-Andalus]]a pokrenuo [[Abdul Rahman Al Ghafiqi]], koja je, prema tumačenju kasnijih [[kršćanstvo|kršćanskih]] historičarapovjesničara - trebala predstavljati uvod u osvajanje cijele [[Europa|Europe]], doživjela je veliki neuspjeh u [[Bitka kod Poitiersa|bitci kod Poitiersa]], a koji se događaj smatra početkom kraja muslimanske ekspanzije.
Kasnije godine su mu obilježili unutrašnjiunutarnji sukobi, pri čemu je [[740.]] došlo doizbio velikogvelik [[Berberski ustanak|ustankaustanak]] [[Berberi|Berbera]] u [[Sjeverna Afrika|Sjevernoj Africi]], koji je potrajao sve do njegove smrti. Iste je godine došlo i do ustankaizbio [[šijiti|šijita]] ustanak pod [[Zayd bin Ali|Zejd bin Alijem]] u [[Irak]]u, koji je također ugušen. Pred kraj života je Kalifat pogodila epidemija [[difterija|difterije]] pred kojom je pobjegao u pustinju; usprkos togatome se zarazio i umro.
